Jak utworzyć i sformatować partycję za pomocą skryptu bash?

Podobnie jak w przypadku poprzednich sugestii, przesyłania poleceń do fidsk, znalazłem to podejście przydatne do pozostawienia szczegółów dla kolejnych opiekunów. Bity sed usuwają wszystkie komentarze zanim fdisk dostanie dane wejściowe.

# to create the partitions programatically (rather than manually)
# we're going to simulate the manual input to fdisk
# The sed script strips off all the comments so that we can 
# document what we're doing in-line with the actual commands
# Note that a blank line (commented as "defualt" will send a empty
# line terminated with a newline to take the fdisk default.
sed -e 's/\s*\([0-9a-zA-Z]*\).*//' << EOF | fdisk ${TGTDEV}
  o # clear the in memory partition table
  n # new partition
  p # primary partition
  1 # partition number 1
    # default - start at beginning of disk 
  +100M # 100 MB boot parttion
  n # new partition
  p # primary partition
  2 # partion number 2
    # default, start immediately after preceding partition
    # default, extend partition to end of disk
  a # make a partition bootable
  1 # bootable partition is partition 1 -- /dev/sda1
  p # print the in-memory partition table
  w # write the partition table
  q # and we're done
EOF

sfdisk

sfdisk jest skryptową wersją fdisk Jest częścią util-linux , tak jak fdisk, więc dostępność powinna być taka sama.

Tablicę partycji z pojedynczą partycją, która zajmuje cały dysk, można utworzyć za pomocą:

echo 'type=83' | sudo sfdisk /dev/sdX

a bardziej złożone tablice partycji są wyjaśnione poniżej.

Aby wygenerować przykładowy skrypt, należy uzyskać konfigurację jednego z dysków:

sudo sfdisk -d /dev/sda > sda.sfdisk

Przykładowe wyjście na moim Lenovo T430 Windows 7 / Ubuntu dual boot:

label: dos
label-id: 0x7ddcbf7d
device: /dev/sda
unit: sectors

/dev/sda1 : start= 2048, size= 3072000, type=7, bootable
/dev/sda2 : start= 3074048, size= 195430105, type=7
/dev/sda3 : start= 948099072, size= 28672000, type=7
/dev/sda4 : start= 198504446, size= 749594626, type=5
/dev/sda5 : start= 198504448, size= 618891264, type=83
/dev/sda6 : start= 940277760, size= 7821312, type=82
/dev/sda7 : start= 817397760, size= 61437952, type=83
/dev/sda8 : start= 878837760, size= 61437500, type=83

Gdy masz już skrypt zapisany do pliku, możesz go zastosować do sdX z:

sudo sfdisk /dev/sdX < sda.sfdisk

Dla wejścia sfdisk można po prostu pominąć nazwy urządzeń, a użyć linii typu:

start= 2048, size= 3072000, type=7, bootable

Są one po prostu ignorowane, jeśli są obecne, a nazwa urządzenia jest pobierana z argumentu wiersza poleceń.

Kilka wyjaśnień:

• linie nagłówkowe: wszystkie opcjonalne:
• label: typ tablicy partycji. dos (MBR) ](https://en.wikipedia.org/wiki/Master_boot_record) jest starą i szeroko wspieraną, gpt nową, błyszczącą rzeczą.
• unit: tylko sector jest obsługiwane. 1 sektor zwykle równa się 512 bajtom. Znajdź z cat /sys/block/sda/queue/hw_sector_size Zobacz także: https://unix.stackexchange.com/questions/2668/finding-the-sector-size-of-a-partition
• device: informacyjnie tylko chyba
• linie partycji:

fdisk może również czytać skrypty sfdisk za pomocą polecenia I, które “źródłuje” je podczas interaktywnej sesji fdisk, umożliwiając dalsze dostosowywanie przed zapisem partycji.

Testowane na Ubuntu 16.04, sfdisk 2.27.1.

Formatowanie i wypełnianie partycji plikiem obrazu bez sudo

Jest to dobry sposób, aby nauczyć się korzystać z sfdisk bez wysadzania dysków twardych: https://stackoverflow.com/questions/10949169/how-to-create-a-multi-partition-sd-disk-image-without-root-privileges/52850819#52850819

fdisk czyta z stdin, więc wystarczy podać mu odpowiednie komendy. Na przykład, poniższe polecenie czyści tablicę partycji, jeśli taka istnieje, i tworzy nową, która ma pojedynczą partycję, która jest; całym dyskiem:

(
echo o # Create a new empty DOS partition table
echo n # Add a new partition
echo p # Primary partition
echo 1 # Partition number
echo # First sector (Accept default: 1)
echo # Last sector (Accept default: varies)
echo w # Write changes
) | sudo fdisk

Polecam wykonanie żądanego zadania, nagrywając to, co wpisujesz, abyś mógł to odtworzyć.

Możesz to zrobić za pomocą kilku komend, użyj intro ** zamiast wielokrotnego echa.

echo -e "o\nn\np\n1\n\n\nw" | fdisk /dev/sda

Piping komend do fdiska działa dobrze, jak wyjaśnili inni, ale ten sposób jest nieco bardziej elegancki i czytelny:

fdisk /dev/sdc <<EOF
n
p
1

w
EOF

Piping z pliku (tymczasowego) również działa:

fdisk /dev/sdc < /tmp/fdisk.cmds

Możesz napisać skrypt fdisk.

(echo n; echo p; echo 1; echo 1; echo 200; echo w) | fdisk /dev/sdc

To tworzy partycję 200 MB na /dev/sdc.

Utwórz nową etykietę dysku typu gpt:

sudo /sbin/parted /dev/xvdf mklabel gpt --script

Partition the disk:

sudo /sbin/parted /dev/xvdf mkpart primary 0% 100% --script.

printf 'o\nn\np\n1\n\n\nw' | fdisk /dev/sda

Skrypt używa fdisk do tworzenia partycji na podstawie odpowiedzi innych osób.

W skrypcie zmień następujące elementy:

LICZBA_PARTYTONÓW =5

RozmiarPARTYTONÓW =“+10G”

Przykładowe użycie jest podane po skrypcie.

#!/bin/bash
if [$# -eq 0]
then
  echo "input the device"
  exit
fi

NUM_PARTITIONS=5
PARTITION_SIZE="+10G"    

SED_STRING="o"
TAIL="p
w
q
"

NEW_LINE="
"
LETTER_n="n"
EXTENDED_PART_NUM=4
TGTDEV=$1

SED_STRING="$SED_STRING$NEW_LINE"
for i in $(seq $NUM_PARTITIONS)
do
  if [$i -lt $EXTENDED_PART_NUM]
  then
    SED_STRING="$SED_STRING$LETTER_n$NEW_LINE$NEW_LINE$NEW_LINE$NEW_LINE$PARTITION_SIZE$NEW_LINE"
  fi
  if [$i -eq $EXTENDED_PART_NUM]
  then
    SED_STRING="$SED_STRING$LETTER_n$NEW_LINE$NEW_LINE$NEW_LINE$NEW_LINE"
    SED_STRING="$SED_STRING$LETTER_n$NEW_LINE$NEW_LINE$PARTITION_SIZE$NEW_LINE"
  fi
  if [$i -gt $EXTENDED_PART_NUM]
  then
    SED_STRING="$SED_STRING$LETTER_n$NEW_LINE$NEW_LINE$PARTITION_SIZE$NEW_LINE"
  fi
done
SED_STRING="$SED_STRING$TAIL"

sed -e 's/\s*\([0-9a-zA-Z]*\).*//' << EOF | fdisk ${TGTDEV}
  $SED_STRING
EOF

uruchom z:

sudo sh mk|partition.sh /dev/sdxxx.

#!/bin/sh
hdd="/dev/hda /dev/hdb /dev/hdc"
for i in $hdd;do
echo "n
p
1

w
"|fdisk $i;mkfs.ext3 "$i1";done

Możesz użyć tego skryptu. Upewnij się tylko, że definiujesz własne partycje tam, gdzie zdefiniowane jest hdd. Pomiędzy 1 i w znajdują się 2 puste miejsca; muszą się tam znajdować, aby można było przyjmować wartości domyślne.