W windowsie jest możliwość wpisywania z klawiatury znaków specjalnych poprzez przytrzymanie klawisza alt i wpisanie kilku cyfr, zależy to od tego jakiego znaku chcemy użyć. Czy w linuxie działa to w ten sam sposób?
X używa czegoś, co nazywa się klawiszem kompozycji . Wciskając kolejno Compose, jakiś klawisz, jakiś klawisz… można wprowadzać znaki. Ja mam mój klawisz kompozycji ustawiony na Menu; aby wpisać © (symbol praw autorskich), użyłbym Menu, o, c.
Pełna lista kombinacji klawiszy kompozycji w X może być znaleziona online (200 KiB), lub lokalnie w /usr/share/X11/locale/en_US.UTF-8/Compose.
W Gnome, klawisz kompozycji można ustawić w Preferencjach → Klawiatura → Zakładka Układy → Opcje Układu → Pozycja klawisza kompozycji.
Wprowadzanie znaków Unicode w Linuksie różni się. W UTF-8 i Unicode FAQ znajduje się sekcja zawierająca różne metody wprowadzania :
[unicode in hex] jest zdefiniowana w ISO 14755 i zaimplementowana przez GTK2+, działa w GNOME-Terminal i innych aplikacjach. [unicode in hex] działa w VIM. [unicode in decimal using numpad digits] działa na konsoli, pod warunkiem, że twoje środowisko jest odpowiednio skonfigurowane, by oczekiwać UTF-8 (przez zmienne środowiskowe LOCALE lub LANG). (http://www.kbd-project.org/manpages/man1/unicode_start.1.html)). Inne metody, których możesz użyć:
xmodmap do remapowania klawiszy w X (zobacz link FAQ powyżej dla przykładów).Konsola Linuksa również obsługuje klawisze kompozycji (klawiszem kompozycji jest często Alt + AltGr lub PrintScrn) - zobacz Jak zdefiniować klawisz kompozycji w terminalu na Unix and Linux Stack Exchange dla szczegółów.
Istnieje lepsza metoda zarówno dla Linuksa jak i Windows niż używanie kodów klawiszy alt, która nie wymaga od ciebie pamiętania żadnych kodów. Jest ona opisana w szczegółach tutaj .
Istota polega na tym, że używasz AutoHotKey (Windows) lub AutoKey (Linux). Oba działają w tle i akceptują dowolne ciągi znaków jako wyzwalacz do uruchomienia polecenia, które w tym przypadku polega na wysłaniu specjalnego znaku do schowka, a następnie wklejeniu go do dowolnego programu, który jest aktualnie używany.
W podanym przykładzie /delta jest wyzwalaczem (łącznie z ukośnikiem w przód). Po wpisaniu tych sześciu znaków, są one usuwane i zastępowane znakiem δ.