Są dwie rzeczy, które musisz zrobić:

• Upewnij się, że plik jest wykonywalny: chmod +x script.py
• Użyj shebang, aby kernel wiedział, jakiego interpretera użyć. Górny wiersz skryptu powinien brzmieć:

Teraz możesz wpisać:

./script.py

jeśli skrypt znajduje się w twoim bieżącym katalogu, lub:

script.py

jeśli lokalizacja skryptu znajduje się w twoim PATH, lub:

path/to/script.py

w przeciwnym wypadku.

Pod linuxem możesz po prostu użyć hashbang (aka shebang). Dodaj linię

#!/usr/bin/python

jeśli chcesz uruchomić domyślny interpreter pythona.

#!/path/to/python[x.x]

aby użyć jakiejś konkretnej wersji, lub

#!/usr/bin/env python

jeśli chcesz aby środowisko znalazło pythona za Ciebie.

Wymagane będzie również, aby skrypt był wykonywalny

chmod +x script[.py]

Use:

#!/usr/bin/env python

To zapewni, że python, którego oczekuje użytkownik, będzie tym, który uruchamia skrypt. Jest to szczególnie ważne, jeśli użytkownik używa virtualenv, aby mieć określoną wersję pythona w danym środowisku.

Użyj linii shebang na górze skryptu, jak poniżej:

!/usr/bin/python

Zaktualizuj odpowiednią wersję pythona, na której chcesz wykonać skrypt, np. dla pythona 3.6 jest to

!/usr/bin/python3.6

dla domyślnego interpretera

!/usr/bin/python

Uwaga: Upewnij się, że skrypt ma uprawnienia do wykonywania.